Google+ - wspomnienie członka nieistniejącej sieci

Google+ to serwis społecznościowy firmy Google LCC istniejący od 28 VI 2011 do 2 IV 2019 r. Występował on także pod nazwami: Google Plus lub G+. Stworzono go jako alternatywę dla Facebooka i faktycznie przez pewien czas był on drugim największym tego rodzaju serwisem na świecie. Problem polegał na tym, że portal ten nie pozyskał dla siebie zbyt wielu zwolenników. W czerwcu 2018 r. należało do niego ok. jedynie 111 mln członków, gdy w tym czasie Facebook miał ok. 2,2 mld aktywnych członków. Jeszcze większym problemem G+ było to, że był on portalem „martwych dusz”, a więc osób które jedynie zarejestrowały się na nim, ale nie były jego aktywnymi członkami. Ja osobiście lubiłem ten portal, bo z wielu względów bardziej odpowiadał mi niż np. Facebook, ale moje preferencje nie miały znaczenia w globalnej ocenie tego serwisu.

Aktywnym uczestnikiem Google+ stałem się w październiku 2015 r. Do października 2018 r. dokonałem na tym portalu kilkuset wpisów a także pozyskałem 195 obserwatorów. To niebyt wiele zważywszy na fakt, że niektórzy z moich rozmówców mieli nawet po 1500 obserwatorów. Mnie nie zależało aż na takiej ilości stąd wielu osób, pomimo zaproszeń z ich strony, nie dodawałem do „obserwowanych”.

Z tych moich 195 obserwatorów tak naprawdę utrzymywałem jako taki kontakt z ok. 10 osobami. Byli to ludzi z Polski i innych krajów, kobiety i mężczyźni w różnym wieku. Przeważnie te osoby na obserwacji których mi najbardziej zależało, to byli fani muzyki i jej kolekcjonerzy. Z kolei kobiety to były głównie miłośniczki architektury, pejzaży, kwiatów i życia codziennego lub też ludzie szukający jedynie rozrywki w komunikacji z innymi osobami.

Najbardziej ceniłem sobie przynależność do zamkniętego kręgu What's in your music collection? („Co nowego w twojej kolekcji muzycznej?”) grupującego kolekcjonerów fizycznych nośników dźwięku. Założył go i zasady jego działania ustalił Brytyjczyk Phil Aston. Przez trzy lata publikowałem tam co tydzień jedną zawsze najbardziej nową płytę jaką kupiłem. Najbardziej aktywnym uczestnikiem tej grupy – poza mną – byli: Phil Ashton (miłośnik klasycznego rocka), Charlie White (miłośnik czarnych brzmień i jazzu), Even Spot (wielki miłośnik Alice’a Coopera), Aaron Thompson (miłośnik klasycznego rocka). W tej grupie jedynie ja i Even Spot byliśmy zwolennikami płyt CD, reszta zbierała głównie płyty winylowe. Charlie White także kupował niekiedy płyty CD, ale z reguły były to wyszukane wydania Delux Editon lub też specjalne wydania kompaktowe o podwyższonej jakości dźwięku np. wykonane w technice SACD. Przez pewien czas aktywnym uczestnikiem tego forum był też Diego Carmago zbierający klasykę rocka, w tym także płyty polskich wykonawców, a także Black QuickSand – miłośnik Black Sabbath i hard rocka lat 60. i 70.

Z Black QuickSand niekiedy dyskutowałem a nawet należałem do stworzonego przez niego forum „Hard&Heavy 60s 70s 80s”. Black był mniej więcej w moim wieku mieszkał w USA i miał jakieś tam bliżej niesprecyzowane polskie korzenie. Widać też było, ze jest dość religijny. Dobre relacje miałem też z Hiszpanem, czy może Baskiem Roberem Etxebarria który udzielał się głównie nie na forum „Siete Pulgades [7”]” i zbierał winyle i single winylowe. Przeważnie była to nieznana mi muzyka rockowa z Hiszpanii, głównie punkowa i nowofalowa.

Inne osoby z którymi niekiedy wymieniałem się poglądami o muzyce i bieżących sprawach to: Andrzej N., Radek R., Janusz Sz., Bartosz G.. Z kolei z osobą występująca pod pseudonimem Amadeusz (poezja, erotyka) dyskutowałem niekiedy o sprawach ogólnych.

Natomiast jedynie nawzajem lajkowałem się z następującymi osobami: Nefertiti Scott (prezentacja swojej osoby), Ercambu (? – grafika komputerowa), Rayka Bg (Bułgaria – prezentacja swojej osoby), Władimir Dunajew (muzyka), NexNexNex (Polska – patrotyzm, lotnictwo, marynarka), Doka Doka (Serbia – krajobrazy, architektura), Mark DeMartino (muzyka), Leon Night (muzyka), Roberto Pereira (muzyka), James Anderson (muzyka), Odbitka Próbna (fotografia), ben sam (różne tematy), votoja cz (krajobrazy Czech, kolej), Jakaminen A (progresywny rock), Wanda R-K (różne tematy), Hasio Sznup (tematy śląskie), Olga Rosa Marna (tematy czeskie i feministyczne), Dalia (architektura i zwyczaje z Izraela), Ognjen Dukić (krajobrazy Serbii i byłej Jugosławii), Ana Pinto de Barros (muzyka i tematy żydowskie), Władimir Szestenkow (muzyka), Aleksej Slencow (muzyka), Anita Grey (muzyka), William Carmago (krajobrazy Kolumbii), Terese Dudek (przypadkowe tematy, Racibórz), Martin Muemken (muzyka), Justy Smith (black metal), Ar-paeZong (muzyka), Diane Beckett (krajobrazy).

Podobnie do innych tego rodzaju serwisów znajomości zawierane za pośrednictwem G+ były w większości dość powierzchowne. Uczestnicy tej platformy przeważnie nie byli szczerzy wobec siebie i często unikali podania nawet swoich prawdziwych danych osobowych. Jak więc mieć zaufanie do kogoś, kto nie chce nawet powiedzieć jak się nazywa? Ale to także problemy innych portali społecznościowych. Ludzie cieszą się, że mają a nich wielu przyjaciół, gdy faktycznie nie mają tam nikogo na kim można by polegać a już zwłaszcza liczyć na pomoc w trudnej sytuacji.

Google+ było świadome nikłego zainteresowania swoim portalem, stąd od pewnego czasu go nie rozwijało. Przypuszczalnie te zaniedbania doprowadziły do luki w zabezpieczeniach, z powodu których w latach 2015-2018 doszło w nim do wycieku danych osobowych na niespotykaną skalę. Ujawniony skandal przyspieszył decyzję o zamknięciu portalu, co ogłoszono w październiku 2018 r. Pierwotnie planowano to na lato 2019 r., ale ostatecznie nastąpiło to już z dniem 2 IV 2019 r. 

Foto pochodzi z portalu Pixabay.